مش من هنا بعد عشريييييييييييين سنة..............؟

هل الانسان من حقه انه يقرر انه يبقى مش من هنا بعد عشرين سنه .
اوضح كلامى اكتر هل من حق الست او بمعنى ادق الزوجة تقرر بعد عشرين سنة جواز انها تكون مش من هنا.
تصحى الصبح تقول انا من حقى مانساش اللى فات ، من حقى انى مكملش بنفس القدر من التضحية،من حقى انى مكملش بعد عشرين سنة بنفس الطريقة ،مش معنى انى صبرت طول الوقت ده انى اكمل صبر اللى باقى من حياتى.
ايوه انا مش عايزة أطلق لأنى مقدرش لا أواجه المجتمع ولا وأولادى بحاجة زى دى ، كمان عشان ما حطمش الصوره اللى حاولت احافظ عليها طول عشرين سنة.
ايوه هى فعلا مجرد صورة .. مجرد صورة لبيت محترم مكون من أب وأم وأولاد مهذبين ومتفوقين ، وبكده تبقى اكتملت الصورة ،الصورة اللى المجتمع عايز يشوفها واللى هو نفسه عارف انه بيضحك على نفسه بيها ،واللى هو عارف انها ممكن تكون بس غلاف لحاجة هى فعلا فاسدة من جواها.
وفى نفس الوقت اللى انا عايزة احافظ فيه على صوره اسرتى وكمان على صورتى اللى مش عايزاها تظهر قدام الناس انى فشلت فى علاقه قدرت على الاقل قدامهم انجحها لطول عشرين سنة...
فى نفس الوقت ده مش قادرة أكمل ، ايوه مش قادره أكمل ،مش من حقى اصحى من النوم اقدم فاتوره عشرين سنة ، مش من حقى انى اطلب منه يدفع حساب متأخر عليه عشرين سنه، مش من حقى أقوله........... استنى على فكره انا ماقدرتش انسى اللى فات.
ما قدرتش انسى انك هنتنى كتير ، ماقدرتش انسى لحظات كنت بتكسرنى فيها، ماقدرتش انسى لحظات شوفت نظرة الناس ليه وهى يا شمتانة فيه ،يا شفقانة عليه، يا عايزة تقولى صوتكو كان عالى ليه امبارح.....
ايوه ،ايوه ما قدرتش انسى كل الناس اللى اشتركوا طول سنين فى مصالحتنا او اقصد فى خناقاتنا ، ايوه ده من سنين بس ماقدرتش انساه.
ايوه ماقدرتش انسى ان كل مرة كنت بتهينى سواء كان ذنبى او مش ذنبى كنت بتكسر جوايا حاجة منك حاجة ما كنتش أصلا قوية أوى عشان تستحمل كل ده... ايوه كانت بتتكسر يوم ورا يوم لحد ما عدش فاضل منها حاجة.........
ماعدش لك رصيد عندى يغطيك ، ده أصلا خلصان من زمان بس أنا كنت بديك فرصة طول عشرين سنة للسداد،،،، ودلوقتى بعد ما بدأت افكر بطريقة المكسب والخسارة لقيتنى خسرت كتير وكتير أوى ..
حاسه انه كفاية خسارة لحد كده........ وبرغم انك فعلا وبعد عشرين سنه من الديون راجع بتصلح حساباتك ،راجع بتحاول تبنى طريق بينا ، راجع بتبدأ مشوار انت نهيته من عشرين سنه..................
ايوه بتحاول وعشان الحق فعلا غيرت فى نفسك فعلا بتحاول وتحاول.
طيب وأنا يا ترى مفروض عليا انى انسى، وكأن كل اللى فات ما كنش ويا ترى أصلا هأقدر ، وكأن سنين العمر لا فاتت ولا عدت، ولا كأنى انكسرت..
وانا بقى دلوقتى لازم اسامح وعشان أولادى اعمل نفسى ولا فات من عمرى عشرين سنة.
طيب مين يدفع الحساب المتأخر واللى ما ينفعش حتى يدفع علشان فرق العملات عملة دلوقتى ما تسددش حساب زمان.
انت جيت متأخر أوى.....................
متأخر يجيى عشرين سنه.....................
وأنا دلوقتى وأنا أقوى من زمان وانت فى موقف أضعف ، مش هقدر غير انى اكمل بس هكمل ، لا تسألنى عن تضحية من بتوع زمان ولا حتى عن احساس ، مش قولتلك جيت متأخر..........................
لو الزوجة قالت كده وقررت بعد عشرين سنه انها مش من هنا.
يا ترى ده من حقها ، ويا ترى ولادها هيقبلو انها تعيش مرة فى حياتها بالطريقة اللى هى عايزاها ، ولا هيكونو انانين وهيشوفو انها لازم تكمل تضحية لحد الاخر ، وانها لازم تنسى اللى فات طيب ماهما كمان نسيو اللى فات وكلهم كانو مع بعض فى نفس المركب ، يبقى ياللا نعيش تانى ، الاب بيتغير للاحسن ليه لازم نكدر الحاضر بذكريات الماضى اللى كانت مؤلمة لينا كلنا.
وممكن يكون الاولاد ناسين انهم فى الاخر هيبقى لهم حياه تانيه ، لكن امهم هي دى حياتها اللى اصلا عدى منها كتير هل مش من حقها تكمل اللى فاضل بالطريقة اللى هى شايفة انها هتعوضها وهترضيها ،
ولا اللى اختار التضحية لازم يضحى لاخر قطرة فى دمه..............................